احسان مهرابی: به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل / اگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم. این شعر را اسحاق جهانگیری در اتاق خود نصب کرده و البته سرلوحه کارهایش قرار داده است.

شاید برای همین است که در اوج ناکامی‌های بسیاری از اصلا‌ح‌طلبان برای انتخابات مجلس هشتم او کسب پیروزی توسط اصلا‌ح‌طلبان را بعید و دور از ذهن نمی‌داند. این سخنان جهانگیری البته شاید دلیل دیگری نیز دارد. او خاطره شیرینی را هنوز در ذهن خود دارد؛ در روزهای سرد اسفند‌ماه 75 زمانی که نزدیکان علی‌اکبر ناطق‌نوری به استاندار اصفهان گوشزد می‌کردند که انتخاب ناطق قطعی است و آینده خود را با حمایت از رقیب او خراب نکند گویا او مطمئن به انتخاب کاندیدای مورد حمایت خود بود. وعده جهانگیری برای پیروزی اصلا‌ح‌طلبان اگر به مانند وعده‌های او در وزارت صنایع درباره خودرو باشد شاید پذیرفتنی بنماید، چه او در روزگاری که مردم دو سال و نیم را در صف تحویل خودرو می‌گذراندند وعده خودروی قسطی داد و سالیانی است که وعده خود را محقق‌شده می‌بیند. جهانگیری البته 8 سالی را در وزارتخانه‌های صنعتی سپری کرده و نیک می‌داند که هر پروژه‌ای باید توجیه فنی و اقتصادی داشته باشد اما این شاید اولین پروژه‌ای است که اصلا‌ح‌طلبان برای آن چه که او خالی نکردن صحنه به نفع رقیب و دلدادگی به انقلا‌ب می‌خواند به دست گرفته‌اند؛ پروژه‌ای که شادی سختی‌های بیش از حد توجیه فنی آن را از بین برده است اما باعث نشده جهانگیری از آن دست بردارد. اسحاق جهانگیری 50 ساله، درحالی که این روزها موهایش به سپیدی گراییده است خاطرات پیشین خود را از سالیان نمایندگی مجلس، استانداری و وزارت ثبت کرده و منتظر است سرنوشت برایش تصمیم جدیدی بگیرد